Schizofrenia
Schizofrenia (phren – dusza, schizo –
rozszczepienie) jest zaburzeniem
psychicznym z grupy zaburzeń endogennych, czyli występuje bez określonej
przyczyny. Początek choroby zazwyczaj ma miejsce pomiędzy 18 a 35 rokiem życia
i dotyka około 0,6% populacji. Wpływ na diagnozę ma postawa pacjenta podczas
wywiadu i obserwowanego zachowania. Obecnie nie istnieją żadne formy badań
laboratoryjnych lub obrazowych, które mogłyby wykrywać schizofrenię. Może się
jednak ona rozwinąć na skutek istniejących już chorób mózgu bądź ciężkich
urazów głowy. Badania naukowców na chwilę obecną wskazują czynnik genetyczny
jako determinujący zachorowania na tą chorobę. Dość ważną determinantą są
również warunki wczesnorozwojowe, procesy neurobiologiczne oraz procesy
socjologiczne przez jakie przechodził pacjent w trakcie swojego życia. Jeden z
uczonych badających chorobę, wysnuł tezę, że schizofrenia może mieć swoje
podłoże w infekcji wirusowej, jaką pacjent przeszedł we wczesnych miesiącach
życia. Obraz kliniczny i objawy schizofrenii są na tyle zróżnicowane, że
istnieje pogląd, iż schizofrenia jest całą grupą chorób i bardziej odpowiednie
byłoby określenie psychozy schizofreniczne. W dosłownym znaczeniu schizofrenia
oznacza "rozszczepienie osobowości", ale pomimo dosłownego znaczenia,
choroba ta nie oznacza wcale posiadania dwóch lub więcej osobowości.
Według
kryteriów jakie obecnie występują w psychiatrii, schizofrenia jest
rozszczepieniem pomiędzy zachowaniem, myśleniem, emocjami i motywacjami.
Objawia się ono między innymi w niedostosowaniu emocji do sytuacji i treści
wypowiedzi.
Według badań
biochemicznych mózgu zwiększona jest aktywność dopaminergiczna na szlaku
mezolimbicznym w mózgu. Szczególnie ważnym jest funkcjonowanie receptora
dopaminergicznego D2.
Schizofrenia
jest uważana za chorobę ludzi młodych, objawia się najczęściej między 16 a 35
rokiem życia. Pierwsze objawy schizofrenii objawiają się w czasie dorastania, wówczas
ma miejsce właściwa strukturyzacja osobowości. Rzadko dochodzi do zachorowań w
wieku dziecięcym, jednak istnieją takie przypadki. Przyczyny schizofrenii do
dnia dzisiejszego budzą dyskusje naukowców, wszystko spełza na tymczasowych
hipotezach i spekulacjach.
Schizofrenia
objawia się nagle a zespół jej objawów nie pozostawia wątpliwości że mamy do
czynienia konkretnie z chorobą psychiczną. Chory zaczyna nagle zachowywać się
zupełnie inaczej. Występują zaburzenia procesów myślowych, niewłaściwie
interpretuje fakty, następują urojenia prześladowcze. Zachowania chorego są
gwałtowne, może wpadać o osłupienie, występują dziwaczne wypowiedzi, mocne
rozkojarzenie, poczucie lęku, osłupienie, dziwaczne i niezrozumiałe gesty.
Chory podejmuje próby ucieczki z miejsca w którym przebywa, może podejmować
próby samobójstwa lub samookaleczenia. Najczęściej trafia do szpitala
psychiatrycznego, gdzie poddaje się go leczeniu tak zwanymi neuroleptykami. Po
lekach objawy powoli ustępują.
Termin
rozszczepienia w schizofrenii odnosi się do tego, że niejako świat chorej osoby
ulega "rozszczepieniu" na świat psychotycznych wizji i świat realny.
Alternatywna rzeczywistość, jaką wytwarza mózg chorego może, ale nie musi, być
odpowiedzią na wydarzenia silnie stresogenne. W świecie alternatywnym chora
osoba odnajduje bezpieczeństwo i wsparcie. Często zamienia się w osobę mocno
znaczącą i mogącą bardzo wiele zrobić. Wielu twierdzi że rozmawia z Bogiem że
jest z nim w nieustanym kontakcie. Inni znowu, szczególnie Ci, którzy wykazują
skłonności paranoidalne, zazwyczaj widzą we wszystkim i wszystkich chęć
prześladowania i chęci pozbawienia ich życia. Stan ten jeszcze bardziej pogłębia
się, gdy udają się do świata bezpiecznego czyli alternatywnego. Postrzegają
rzeczy zupełnie inaczej niż one wyglądają, często może się wydawać że
chory tworzy w swojej głowie
"film" w którym elementy jego otoczenia grają różne, dobre lub złe
postacie. Inni jeszcze w swoich psychotycznych wizjach wcielają się w znane
postacie ze świata sztuki lub kultury. Osoby mocno religijne mogą wtedy myśleć
że są Jezusem Chrystusem, Buddą czy innym Bogiem. Istnieją również formy
schizofrenii,, gdzie chory nie ucieka bezpośrednio do własnego urojonego
świata, lecz pozostaje pod wpływem świata realnego z domieszką objawów
psychotycznych. Mogą być to omamy głosowe (np. Głosy w głowie, które każą
choremu coś zrobić , bardzo często zabić się lub okaleczyć, omamy wzrokowe
kiedy chory widzi że do pielęgniarki w szpitalu podchodzi np. Jego nieżyjąca
babcia i tym podobne. W jednym z dokumentów zamieszczonych na serwisie Youtube,
osoba ze schizofrenią opowiada psychiatrze, że zaglądała do gniazdka a w nim
leżało malutkie, całkiem gołe dziecko. Inny pacjent opowiadał, że na jego
głowie rośnie trawnik i nie wie jak sobie ma z tym poradzić.)
Schizofrenia
jest chorobą, która głęboko zakorzeniona jest w kulturze. Wielu malarzy, dziś
uznawanych za geniuszy, tworzyło swoje arcydzieła w czasie napadów choroby. Tak
samo świat filmu pełen jest odniesień do tej choroby. Książka "Piękny
umysł" opowiada historię wybitnego matematyka Jahna Nasha, który zmaga się
ze schizofrenią i wyimaginowanym przyjacielem, który niszczy jego relacje z
rodziną i karierę naukową. W 2007 roku miała miejsce premiera "Ogrodu
Luizy" – polskiego filmu reżyserii Macieja Wojtyszki. Opowiada on historię
osiemnastolatki przebywającej w szpitalu psychiatrycznym, która zakochuje się w
skruszonym gangsterze.
Po więcej informacji zapraszaj TUTAJ.
Etykiety: depresja, farmakologia, medycyna, psychiatra, psychiatria, psycholog, psychoterapia, schizofrenia, terapia
Komentarze (1):
Niestety, zwykły dzień osoby chorej na schizofrenię nie jest ani spektakularny, ani tak bogaty jak biografia Hopkinsa. Odrzucenie przez społeczeństwo, strach i stygmatyzacja, jakie towarzyszą chorym, wykluczają ich często ze społeczeństwa. A przecież ci ludzie nie żyją stale w świecie urojeń, jak wydaje się wielu z nas.
Prześlij komentarz
Subskrybuj Komentarze do posta [Atom]
<< Strona główna